Ne oluyor bana demeye başlarsın. Dilin tutulur. Ayakta duruyorsan oturacak yer ararsın veya oturuyorsan da sağlam tutunacak sağlam bir yeri ellerin yoklamaya başlar. Sonrasını ise hatıralara kaydını alamazsın. Kayıt durur...

Tüm bu yaşanılanlar ne olabilir?

Tabi ki de korkuların ilk adımı olabilir. 8 defa korkularının ilk adımını yaşayan birisi olarak artık bir adım üste çıkmanın gururunu yaşıyorum. Neden mi 8. defasında sinir boşalması adı verilen değişik bir durum geçirdim ama bu kez beni çok korkuttu.

Peki! Nasıl bir korkuydu bu tarifi mümkün müdür?

Peki! Bu korkunun gururu olur mu?

Dilimin döndüğü kadarı ile betimlemeye çalışacağım.

Evet zannımda bu benim ölümden korkmam olmaya bilir. Kesinlikle bu olmayabilir ben bundan eminim. Bu korku bambaşka bir duygu.

Bunlardan bir kaçını sizin için sıralayayım;

Demosunu yaşadığımız dünyadan gerekeni almadan gitmenin,

Yaşanmışlıklardan edindiğin manevi kazancın az oluşu,

Ahirette hesap verileceği gün yüzünün kızarması,

Dünyaya geliş amacından uzaklaşıp keyfi keder yaşamak,

Yanlış kişilerle olmadık değeri vermek gibi,

Hiç gereği yokken değersiz kişilere değer vermek gibi.

Bunlar sadece bir kaçı olabilir.

8 defa yaşadım da ne öğrendim. Her defasında bir adım daha piştim diyebilirim. Her defasında korkularıma bir adım daha yaklaştım. Sanki bahsettiğim korku bu kez beni kendine esir etti. Bu sefer beni ikna etti.

Korkuyorum. Şunu rahatlıkla itiraf edebilirim. Aslında ben çok korkuyormuşum da benim haberim yokmuş.

Peki! Siz korkularınızdan haberiniz var mı? Onlarla yüzleşe bildiniz mi?

Onlarla birlikte bir akşam yemeğine çıkın ve sizi ikna etmesine izin verin.

Korkuların gölgesinde yaşayanların güneşli günlere çıkmak dileği ile…

Selam olsun tarifi mümkün korkuları ile yüzleşenlere.

Selam olsun satırları sabırla okuyanlara…