Aslında telaş ve heyecanı her zaman birlikte yaşardı bu garip bedenim.

Evet bir çift gözdü ve onun telaşı ve heyecanı ise bambaşka takibi devamında farklı durumlar…

Nedir hala bu üzerimdeki baskı ve bir çift gözün etkisi…

 Aniden telaşlı bir şekilde kalktım. Yürüdüm peşinden. Yorulana kadar. Ben yürüdüm o kaçtı. O hızlandı ben hızlandım. Uzattım elimi koşmaya başladı…

… ve olan oldu. Ellerim diz kapaklarımda. Heyecanım yorgunluğa teslim oldu. Durdum, oturdum.

Bir baktım ki hepsi hayalmiş ve hayalden ibaretmiş.

Ne güzel sözler demi…

Aslında bizim hayatımızda buna benziyor. Bir hayalden ibaret.

Hep hayali yaşıyoruz gerçeği değil…

Peki gerçek ne olabilir.

Yaşadıklarımız mı?

Düşündüklerimiz mi?

Hayal ettiklerimiz mi?