Sahi zaman tutulur mu? Akıllıca bir durum olmasa gerek. Gerçi geçen zaman içerisinde hangi dilimde akıllıca davranabildik.

Gerçekten seni tuttum oğlum. Senin adın "7 Haziran". Adını kulağına ben fısıldadım. Artık büyüteceğim. Zamanla emekleyeceksin. İlk başlarda konuşamayacaksın. Ağlayacaksın. Gecemi gündüz yapacaksın ama seni tutum ve seni seveceğim.

İlk su ile tanışman benim elimden olacak. İlk yemek yemenin tadını benim elimden alacaksın. Senin ruhuna işleyeceğim. Sabırla nakış nakış seni ben öreceğim.

Sana tatlı vermeyeceğim ama arada bir seni ödüllendireceğim.

Emeklemeyi unut sana büyük bir mükafat gibi elimden tutup gezdireceğim. İlk yürüyüş heyecanını benimle yaşayacaksın. Gülerken ışık olacaksın. Çevredekiler senin ışığından dolayı kıskanacak.

Hemen konuşmayı düşünme unut. Sana tüm saflığınla temiz düşünmeyi öğretirken bir yandan da hayatım tüm acımasızlıklarını anlatarak senin hayat koçluğunu yapacağım. İlk zamanlar garip gelecek üzüleceksin. Şaşıracaksın. Benden gizli ağlayacaksın bile ama sonra anlayacaksın ve bu sana zaman kazandıracak.

Zaman geçecek ama sen “7 Haziran” sın. Kendini unutmayacaksın. Bu senin kalbin olacak. Zaman yaşadıklarını unuttursa bile bunu asla unutmayacaksın.

Zamanla konuşmaya başlayacaksın. İlk "A" deyişini ben göreceğim ama İnsanlar telaffuzuna şaşıracak yanı şaşırtacaksın “Kim bu” diye….

Dönüp bana bakacaksın masum ve bir o kadar heyecanlı bir edayla…

“Şaşırma”  deyip “Şimdi şaşırma ve şaşırma zamanı” söylerimi ekleyeceğim.

Devamında sana sırası ile “B”, “C”, “Ç” öğreteceğim.  

Peki devamında ne olacak…

Ben bile bilmiyorum çünkü “Kader” yazan ben değilim.

Bakalım bizim “7 Haziran” neler yaşayacak.

“7 Haziran” Evlat sen yaşamalın büyümelisin ve yaşatmalısın.

 Yaşayan ve yaşatanlara Selam olsun...