Garip bir dünyada yaşıyorum. Mutlu olmak varken üzmeyi ve üzülmeyi seçiyoruz. Hani hep diyoruz ya iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır diye ne yazık ki iğne acıyacak diye batmış numarası yapıyoruz.

Ne kadar acil olduğumuzu bilmiyoruz aslında.

Peki sana soruyorum gözlerini dikmiş varlık hani bu mısraları okuyorsun ya sana soruyorum.

Sen ne kadar aciz olduğunu düşündün mü?  “Gelmek, Gitmek ve Kalmak” gibi bu üçlemenin neresindesin. Yoksa! Sende mi benim gibi kalanlardansın?

Evet inanılır gibi değil. Ben kaldım…

Bugün hayatımdan 36. yıl gitti ve 37 geldi. Biri geldi biri gitti. Ben ise kaldım. Sanırım biraz acıması gereken iğneyi hissetmek için elime almam lazım.

Şimdi artık hissediyorum. Nasıl bir acıysa içim yanıyor ama sesim çıkmıyor. Hareket bile ettirmiyor. Hafif gözlerimden yaş geliyor gidenleri hatırladıkça.

Bilir misiniz koskoca bir çınar ağacından da büyük bir ceviz ağacım vardı. Gölgesi o kadar büyüktü ki koşmana rağmen hale gölgesi seni sarardı. O ceviz ağacının varlığı senin dünyaya meydan okuman için bir gizli güç kaynağındı.

Gölgesinde olmanın teminatı ile aldırış etmediğin hele de onun bilgece tavsiyeleri yok mu?

İşte o gölgede gitti. Gitti ama bir yük bırakarak gitti. O bilgece tavsiyeler artık bir bir dilden, gözden dökülür oldu. Bir baktım ki o gölgesinde oynadığım ceviz ağacı olmuşum.

Diyorum ya sana kaldım diye. Ben bir ceviz ağacı olup kaldım.

Garip üçlemenin “Kalmak” kısmı bana düştü. Bir zamanlar uçsuz bucaksız gölgesinde oynadığım ceviz ağacı artık benim ve ben oynayanları izliyorum. Onları izlerken iğnenin açısı bile unutuluyor. Hani dedim ya iğneyi batırma zamanı geldi diye. İğne elimde yok oldu birden bire kaldığı yerde yürümüş sanki kıpırdadıkça ilerliyor ceviz ağacının köklerine doğru.

Zaman zaman onun verdiği acı ile hesaplaşıyorum. 36 yılın gelip gidenlerine bakıyorum. Zamanı irdeliyorum. Zaman içerisindeki acizliğime bakıyorum ama bir an gözüme takılıyor gölgemde koşuşanlar.

Onlara dokunamasam da onları hissedemesem de gölgemdeler. Artık gidilen yollar özlemimle yansın kavrulsun bir süre. Ben gölgemdekilerle mutluyum. Onları atan heyecan dolu yüreklerini, nasıl koktuklarını hissetmeden varlıkları ile mutluyum.

Büyük ceviz ağacı hatta gövdesinde iğne olan Ceviz ağacı olmak bu olsa gerek…

Aleyküm Selam 37 Hoş geldin…

Zaten seni bekliyordum…

Garip üçlemede kalan canlar selam olsun sizlere…

Yaprak dökümünde görüşmek üzere…