… son..

Tabi ki bu son değil. Derler ya her son bir başlangıcın nedenidir. Veya her sonuç bir sebep doğurur. İşte bu ışıkta yaşamanın bir sebebi olsa gerek.

Evet artık gözlerimi kamaştıran ışığın içindeyiz. O ışığın kaynağındayız belki de. İlk zamanlarda bilmiyoruz ne yapacağımızı. Emekle, yürü ve koş. Dünyaya sen yön ver. Dünya senin etrafında dönsün. Hayat sen varken canlansın. Bir süre ışık içinde kendine oluşturduğun hayali oyuncaklarla eğlen…

Ve sonra sen hayatın etrafında dön. Dünya sana yön vermeye başlasın. Koşmayı bilmişken yürümeyi ezberlemişken unuttuğun emeklemeyi hatırlamaya başla…

Bunun mutlu sonla mı biteceğini düşündün. Yine gözlerini kamaştıran ışıkla karşı karşıyasın.

Ne söyleyebiliriz ki…

Farklı ırklara, cinsiyetlere  ve özelliklere sahibiz. Mutluluklarımız, heyecanlarımız, arzularımız ve isteklerimiz farklı.

Ne kadar birbirimizden farklıda olsak sonunda hayatımız bir ışıkla başlayıp bir ışıkla bitiyor.

Ne diyebilirim ki; sadece “Tükenen ömürlere selam olsun.”